کتاب: پرسمان قرآنی امربه معروف ونهی از منکر —نویسنده :علی خراسانی .ص48

آیا امربه معروف و نهی از منکر دخالت در کاردیگران نیست؟

جنبه ای فردی ندارد ووظیفه ای اجتماعی است و درروابط انسان با دیگران معنا می یابد ،به گونه ای دخالت در امور دیگران به حساب می آید . از این رو ،عمل کردن به ایندو واجب ،به اجازه ولایت نیاز دارد و خداوند که برهمه موجودات ولایت دارد ،برای مومنان این ولایت و حق قانونی را قرار داده  است که یکدیگر را امربه معروف ونهی از منکر کنند.سوره توبه آیه 71

از سوی دیگر هیچ جامعه ای ،آزادی مطلق انسان را نپذیرفته است و درهمه جوامع با وضع قوانین برای آزادی ،حدود ومرزهایی قرارمیدهند،زیرا در غیر اینصورت قوام و نظام زندگی اجتماعی ازهم می پاشدو جامعه گرفتار هرج ومرج میشود .

البته قوانین هرجامعه ای با جهان بینی وارزشهای حاکم بر آن متناسب است ودراسلام که کمال و کرامت انسان دربندگی خداوجلب رضایت حق است .

انسان  با ایمان نمیتواند اسارت مومن دیگری را در غل و زنجیر های گناه و نافرمانی خدا ببیند واز کنار آن بی تفاوت عبور کند،به تعبیری میتوان گفت امربه معروف و نهی ازمنکر ،نه تنها آزادی را محدود نمیکند فبلکه آزادی و رهایی اش را از قید و بندهای شیطان ونفس امارهبه او هدیه میکند.