برای رسیدن به آرامش از کودکان بیاموزیم
14 تیر 1395
- دنیای زیبای کودکان را خوب تماشا کنید و به کودکی باز گردید . آن هنگام بی پروا می خندید ودر آرامش کامل زندگی خواهید کرد.
- آنها در هنگام بازی و خوردن در زمان حال هستند . با دقت به خوراکی خود خیره میشوند و به خوبی آن را می جوند و مزه مزه میکنند . به خوبی لمس میکنند. آنها در این لحظات هرگز به گذشته و آینده فکرنمی کنند. آنها فقط بازی می کنند.
- به راحتی نظر می دهند و دعوا میکنند و به راحتی می بخشند و دوستی می کنند.
- آنها هرگز خاطره ای تلخ بازی قبلی خود را بازگو نمی کنند بلکه باز تجریه می کنند .
- آنها همه چیز را با دقت می نگردند و به اعمال دیگران توجه دارند . و درست مثل والدین خود رفتار میکنند. مگر نه اینکه ما هم باید به رفتار پدر و مادر دینی خود نگاه کنیم و درست مثل آنها زندگی کنیم .
- آنها متوکل هستند به والدین خود . نداری و فقر را متوجه نمی شوند چون به والدین خود مطمئنند. آیا ما به خدای خود اینقدر توکل داریم؟
- آنها هرگز کینه به دل نمیگیرند . بارها تلاش مبکنند تا راه رفتن و حرف زدن را بیاموزند.و از تلاش خسته نمی شوند .زیرا می دانند تلاش های آنها لبخند والدین را به همراه دارد . ما چقدر دنبال لبخند ائمه هستیم ؟؟؟چقدر تلاش میکنیم ؟؟
- آنها برای رسیدن به اهداف خود از واسطه ها کمک میگرند ..مادربزرگ و پدربزرگ خود را واسطه میکنند تا از والدین خود به نتیجه برسند . ما چقدر متوسل به دردانه های خداوند میشویم ؟
تمام رفتارهای کودکان درس زندگی است . تنها راه رسیدن به آرامش دوباره کودک شدن است .