به نام خداوند جان آفرین 

گفتگوی زیر یک الگوی مناسب برای گفتگوی سالم و به حرف آوردن فرزند است .در این گفتگو شما به راحتی از موانع ارتباط فاصله دارید و به راحتی میتوانید بدون قضاوت با او گفتگو کنید . این  نوع گفتگو را تمرین کنید تا ملکه ای ذهن شما شود . 

 والد: امروز مدرسه چه خبر بود ؟

فرزند :در حیاط مدرسه بازی کردیم . 

والد: به به . چه خوب پس در مدرسه بازی کردید . 

فرزند:بله ،ما سرسره بازی کردیم . 

والد: سرسره بازی کردید؟

فرزند: بله ،من با فرزین بازی کردم. 

والد : تو و فرزین سرسره بازی کردید؟

فرزند: بله ،ولی فرزین زیاد با من بازی نکرد .

والد : او با تو بازی نکرد ؟

فرزند: خیر ،او میخواست با علی بازی کند .

دقت کنید با این جوابهای کوتاه کودک را به راحتی تشویق به حرف زدن کرده اید . توجه داشته باشید که به احساسات او نیز دقت کنید .و در ادامه میتوانید جملاتی به آن اضافه کنید:

والد: مثل اینکه دوست نداری علی با فرزین بازی کند ؟

فرزند: او میخواست با علی بازی کند اما سرسره بازی ما تمام نشده بود . 

والد: و تو از اینکه بازی را تمام نکرد ناراحت شددی ؟

فرزند: بله 

-ممکن است مکالمه همین جا تمام شود . اگر فرزند مایل به ادامه دادن گفتگو بود با همین روش انعکاسی ادامه دهید و حتی میتوانید بعضی از جملات و احساسات اورا تعدیل و یا اصلاح کنید .مثلا :

فرزند: این فرزین دیوانه است .

دراین لحظه مراقب باشید نصحیت و پند ندهید ."نه تو نباید به دوستت  دیوانه بگویی و غیره ” بهتر است مکالمه را اینگونه ادامه بدهید :

والد : فرزین نمی خواست سرسره بازی که تو دوست داشتی را ادامه بدهد ؟

فرزند:او واقعا دیوانه است.     (خود را کنترل کنید)

والد:تو وقتی درباره فرزین صحبت میکنی ،عصبانی میشوی؟

فرزند»: بله .واقعا میخوام او از مدرسه ما برود . 

ممکن است مکالمه همین جا تمام شود . اما اگر ادامه یافت به او کمک کنید درباره احساسی که دارد بیشتر فکر کند و ناراحتی خودرا بیرون بریزد . بیشتر انسانها نصحیت را دوست ندارند پس باید در مورد دیگران با جمله” بعضی از بچه ها ” حرف خودرا شروع کنید و انتقاد خود را متوجه دیگران کنید .

والد: بعضی از بچه ها وقتی کسی با آها بازی نکنند عصبانی و ناراحت میشوند . 

فرزند: بله ،نیما امروز از دست ایمان خیلی عصبانی شد . 

والد: (تکرار حرف فرزند) نیما از دست ایمان عصبانی شد؟

فرزند: نیما میخواست ماشین بازی کند اما ایمان میخواست لگو بازی کند. 

والد: نیما می توانست با یک نفر دییگر بازی کند،بهتر نبود ؟

فرزند: درست است ، او هم بیرون آمد و با ما بازی کرد .

- با صحبت در مورد دیگران بطور غیر مستقیم به فرزندتان یاد می دهید تا درباره مشکل خود فکر کند و برای آن چاره ای بی اندیشد .خواندن کتاب  و قصه گفتن هم موثر است .ضمن حرف زدن با کودک به او بفهمانید که احساساتش را درک میکند . 

والد: به نظر میرسد که امروز خیلی به تو سخت گذشته است . 

فرزند: نه زیاد اشکالی ندارد . 

با این نوع گفتگو   اعتماد به نفس فرزندتان بالا میرود و بهتر خواهد توانست مشکلات خودرا رفع کند  . 

منبع : ص126 تا 128  .کتاب فرزند دوم . نوشته دکتر مگ زوبیک . مترجم دکتر جواد میدانی