کبوترم هوایی شدم ببین عجب گدایی شدم
دعای مادرم بوده که منم امام رضایی شدم

پنجره فولادتو دوای هرچی درده
کسی ندیدم اینجاکه نا امیدبرگرده

000000000000000000000000000000000000000000

بالم شکسته بود و هوایی نداشتم
از دست روزگار رهایی نداشتم

بیهوده نیست عاشق گنبد طلا شدن
مشهد اگر نبود که جایی نداشتم

دردم زیاد بود و طبیبی مرا ندید
دردم زیاد بود و دوایی نداشتم

گفتم مگر امام رضا چاره ای کند
ای وای اگر امام رضایی نداشتم

………………………………………………………………………

میدانم شفاعت بی منتت زبان زده
به همین امید دلم به مشهد تو اومده

جزر آمده و حال مرا مد کرده
بغض آمده، از حنجره ام رد کرده

من این چمدان، تو ساک ها را بردار
بدجور دلم هوای مشهد کرده

دلم حرم امام رضا (ع) می خواد