زندگی امام محمدباقر علیه السلام
ولادت
امام ابو جعفر، باقر العلوم، پنجمين پيشواى ما، جمعهى نخستين روز ماه رجب سال پنجاه و هفت هجرى در شهر مدينه چشم به جهان گشود. (1) او را «محمد» ناميدند و «ابو جعفر» كنيه و «باقر العلوم» يعنى «شكافندهى دانشها» لقب آن گرامى است.
به هنگام تولد هالهيى از شكوه و عظمت نوزاد اهل بيت را فرا گرفته بود، و همچون ديگر امامان پاك و پاكيزه به دنيا آمد.
امام باقر (ع) از دو سو- پدر و مادر- نسبتبه پيامبر و حضرت على و زهرا عليهم السلام مىرساند، زيرا پدر او امام زين العابدين فرزند امام حسين، و مادر او بانوى گرامى «ام عبد الله» (2) دختر امام مجتبى عليهم السلام است.
عظمت امام باقر (ع) زبانزد خاص و عام بود، هر جا سخناز والايى هاشميان و علويان و فاطميان به ميان مىآمد او را يگانه وارث آنهمه قداست و شجاعت و بزرگوارى مىشناختند و هاشمى و علوى و فاطميش مىخواندند.
راستگوترين لهجه ها و جذابترين چهره ها و بخشنده ترين انسانها برخى از ويژگيهاى امام باقر عليه السلام است.
گوشه ى از شرافت و بزرگوارى آن گرامى را در گزارش زير مىخوانيم:
صفحات: 1· 2