شکرگذاری
- شکر گذاری از نعمت
ا ز امام محمد باقر علیه السلام( در کتاب مجلسی .ص 54-68) در مورد شکر گذاری چنین نقل شده است
:افزایش نعمت از جانب خداوند قطع نمی شود ،مگر اینکه شکر از جانب بندگان قطع گردد.
در سوره ابراهیم آیه 7 :
” وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ “
و آنگاه كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر واقعا سپاسگزارى كنيد [نعمت] شما را افزون خواهم كرد و اگر ناسپاسى نماييد قطعا عذاب من سخت خواهد بود.
حضرت امام علی نقی علیه السلام: شکر نعمت را سبب سعادتمندی شخص شکر گذار ذکر نموده اند.
«وقتی زندگی خود را آکنده از مواهب الهی بدانیم و به آنچه هم اکنون اختیار داریم ،معترف باشیم ،سبب جاری شدن سیلی از مواهب تازه به زندگی خود میشویم.»(متیوس /90)
البته به این موضوع واقفیم که شکر تمام نعمتها را هرگز نمی توانیم بجا آوریم .
سوره ابراهیم آیه 34 :
وَآتَاكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَتَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ
و از هر چه از او خواستيد به شما عطا كرد و اگر نعمتخدا را شماره كنيد نمىتوانيد آن را به شمار درآوريد قطعا انسان ستمپيشه ناسپاس است.
حتی تهدید شیطان در سوره اعراف آیه 17 و 18 اینست که راههایی را سر راه انسان میگذارم که شکرت را بجا نیاورند .
ثُمَّ لآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَآئِلِهِمْ وَلاَ تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ
آن گاه از پیش روی و از پشت سر و طرف راست و چپ آنان در میآیم (و هر یک از قوای عامله و ادراکی آنها را به میل باطل میکشم)، و بیشتر آنان را شکر گزار نعمتت نخواهی یافت.”