ما کجا الگوی ما کجا
در این دنیای بی اخلاقی ،حرف زدن از الگوی اخلاق عالم کاری بسیار محال است .
مردمی که ادعای اخلاق 2500ساله آنها سربه فلک کشیده است پس چگونه این روزها خبری از اصلات در آنها دیده نمیشود . مگر اصالت ادعای ما نیست ؟ پس چگونه به راحتی سرزمین مان را ویران میکنیم و هرگز به رفتارهای هم اهمیت نمی دهیم ؟
چگونه در این کشتی دنیا ،هرکسی مشغول سوراخ کردن قسمتی ست و ما نظاره میکنیم ؟
گویا ما فراموش کرده ایم که دراین وادی ،مرگ یک انسان مرگ تمام انسانیت است مگر مرگ فقط مردن است ! گویا ما به سادگی به اشتباهات هم لبخند میزنیم ! ما چطور می توانیم در غرق شدن عده ایی بی تفاوت باشیم ؟
کِی ما به یاد می آوریم که در این کشتی همه ای ما با هم غرق میشویم ؟؟؟؟؟
چه درد آور است که ما بزرگی گناه را کوچک میکنیم و در این آشفته بازار دنبال دل پاک میگردیم ؟ کدامین پاکی را میشود ازنگاه بیمار حفظ کرد ؟ پیامبر زیبایی ها ، این روزها چه چیزها که نمی بینی ؟
ما چقدر زود حضورمان را باور کردیم . امام حاضرم ،غیبت مارا ببخش . ما در این کشتی ،نظاره گریم . به دعای ظهورت دلخوشیم . حرکتی از ما سر نمیزند . ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم .کوچه ای مهرورزی در هر حالتی .. …. ،سرنخ کلاف دین را گم کرده ایم .
ما ضرورتی احساس نمیکنیم که اخلاقمند بودن نیاز یک مسلمان است . ما حتی گاهی اخلاق فخر دو عالم را باور نداریم . که اگر باور داشتیم به پلک زدنی میبخشیدیم . به اندازه ای نفسی مهربان بودیم . به اندازه ای پر کاهی محترمانه می زیستیم .
ما در خم کوچه ای دودلیها مانده ایم . ببخشم یا نبخشم ؟ اگر ببخشم ،حقم رو کی به من برمی گرداند ؟ ما حتی دنبال کی هستیم .
ما باور به خیلی چیزها نداریم .
دراین روزگار مرا دریاب . رحمة اللعالمین دست مارا بگیر. ما در سکندریهای کودکی جا مانده ایم . شاید با یاریت دوقدم راه برویم . شاید قدم در راه انسانیت بگذاریم .
محبوب من ،تمام عمرم در این گذشت که کی مقصر است ؟ مرا در این دنیای تقصیر یاب رها مکن .
کاش روزی برسد که من ، من بشوم . و به یاد بیاورم که حق را ، صاحب حق میگیرد . من به فکر این باشم که اگر پرده ای سطر الهی کنار رود ، آیا کسی مرا دفن میکند ؟
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل الفرجهم
