نکاتی که مادر باردار باید رعایت کند از نظر اسلام (کتاب برای تمام خانواده ها )
نکته اول : دوران حمل برای طفل سرنوشت ساز است و مادر باید متوجه باشد که تمام روحیات او روی بچه ای که در شکم دارد اثر میگذارد .روایتی از امام صادق علیه السلام که فیض در صافی نقل کرده است در ذیل آیه ی شرفیه می فرماید :
هو الذی یصورکم فی الارحام کیف یشاء لااله الا هم العزیز الحکیم . سوره آل عمران .ایه 6
در4 ماهگی مصور می آید ،در شکم مادر و صورت بندی میکند،وقتی صورت بندی شد خطاب میشود به این ملک که نگاه کن به صورت مادر و سرنوشت سعادت و شقاوت این بچه را بنویس در پیشانیش و بداء هم برای من قرار بده .
این روایت را معنی کردم مخصوصا با این جمله ای که بداء هم برای من قرار بده .گفتم که از پیامبر ص روایت است که می فرماید :
السعید من سعد فی بطن امه ،و الشقی من شقی فی بطن امه .(کنزالعماال.خبر490)
یعنی شالوده شقاوت و شالوده سعادت درشکم مادر ریخته میشود ،علاوه بر این که قانون وراثت صفات پدرومادر را به این بچه منتقل میکند ،از همان وقتی که این بچه در شکم مادر پرورش پیدا می کند با روحیات مادر بزرگ می شود ،بنابراین مادر باید مواظب باشد صفت رذیله نداشته باشد .مادر باید بداند اگر صفت رذیله دارد لااقل طوفای نشود ،مادرحسود ،مادر متکبر و خودخواه باید بداند که این صفات رذیله اش به این بچه مننتقل میشود .
نکته دوم : باید مواظب باشیم مخصوصا زنها باید مواظب باشند که گناه اثر دارد روی روحیه بچه .اگر زن گناهکار باشد العیاذ بالله با نامحرم نشست و برخاست دارد،خنده ها و شوخی ها دارد ،بداند که این بچه اش از نظر روحی دارد می کشد و فلج می کند .
به زن حامله بگویم: ای زن ،اگر حامله هستی مواظب زبانت باش .این بچه را بیچاره نکن ،گوشت گندیده ،گوشت مرده نخور .همین طور که روی تو اثر می گذارد روی بچه تو هم اثر دارد . گناه آلودگی می آورد .
همین طوری که گنناه دل را سیاه می کنند و کم کم می رساند انسان را به آن جا که قرآن می فرماید :
سوره روم .ایه 10 —ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّواي أَنْ کَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ کانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ
آن کسانی که گناه می کنند کم کم این گناه موجب میشود که دست از دین بردارند ،کم کم موجب میشود که مبدا و معاد را منکر شوند .
نکته سوم:
که مهمتر از نکات قبل است غذای حرام است . بدا به حال آن بچه ای که گوشت و پوست و استخوان او روییده شود از غذای حرام .من نمی دانم چه اندازه درست باشد اما ریشه روایتی دارد ،ریشه تجربی دارد .می گویند : علامه مجلسی دوم (ملا محمدباقر مجلسی ره )بچه ای ههفت ساله ای بود ، همیشه به دنبال پدرش به مسجد میرفت ،یک شبی نرفت و درصحن مسجد بازی میکرد ،سقایی مشک آبی داشت ،مشک آبش را گذاشت در صحن مسجد و رفت نماز ،این بچه هفت ساله نمیدانم از کجا یک سوزن پیدا کرد و فرو کرد در مشک ،آب بنا کرد به فوران کردن ،سقا آمد دید مشکش سوراخ شده ،گفت : کی این کار رو کرد؟ گفتند: پسر علامه مجلسی ،این قضیه به ملس اول رسید .ایان خیلی ناراحت شدند .میگویند : آمد خانه نزد خانمش و به او گفت :من آنجه باید مراعات میکردم .مراعات کردم .این کار بچه باید تقصیر تو باشد .فکرکن ببین چه گردی ؟ ز به یادش آمد گفت:
دردالان خانه همسایه درخت اناری بود و من خیال کردم که این انار ترش است و چون باردار بودم تمایل به ترشی داشتم ،لذا سوزنم را از زیر گلو در آوردم و زدم به انار و آنرا مکیدم ودیدم که اننار شیرین است و آن را رها کردم و به صاحب منزل نگفتم .
می گویند : ان سوزنی که در حال حمل ،مادر علامه مجلسی فرو کرد به میوه درخت همسایه و مکید ، آن آب انار غصبی اثرگذاشت روی بچه و در سن 7 سالگی سوزن را فرو کرد درمشک سقا .
پیامبر اکرم ص فرموده است : آن کسی که گوشت و پوست و استخوان او از حرام روئیده شود این اولی به آتش جهنم است تا بهشت .یعنی این اولی به شقاوت است تا به سعادت ،یعنی غذای حرام اثر عجیبی دارد .
منبع :برگرفته از کتاب برای تمام خانواده .جلد اول . صفحه 224-226