پبامبر ص میفرمایند:ای بوذر ،چه بسا شخصی که به سبب گناهی که میکند ،ازروزی مقرر شده اش ،محروم میگردد.

منفورترین کارها نزد ائمه ع        گناه      است.

گناه هاننند مردار گندیده است و کسانیکهچشم بینا و حس قوی باطنی دارند ،بوی تعفن آن را  از دور درک میکنند.آیا اگر کسی بخواهد دیدار دوستش برود ،خودرا تمیز نمیکند ؟ (منبع کتاب ره توشه.استادمصباح یزدی ص 109.110)

پس گریه کنان امام حسین ع : ائمه علیه السلام از گناه بیزارند . روحمان را از آلودگیها پاک کنیم .تا انها  برای ارتباط با ما رغبت داشته باشند.

پس    حال نداری ثواب کنی               ——->>>>  گناه نکن .

مرگ نزدیک است .گول زمان را نخوریم …

سوره معارج 6-7          این مردم غافل و کافر آن روز را دور میبینند و ما آن را نزدیک میبینیم.

(در روایات فراوانی آمده است :که خداوند متعال برای هر جنبنده ای رزقی مقرر کرده است و این تقدیر گاهی تقدیر حتمی و معلق است ،یعنی بر اثر بعضی اعمال کم یا زیاد میشود .ص111.کتاب ره توشه)