روش های کاربردی امربه معروف و نهی از منکر 1
1- شیوه ای اشاره ایی:
در این روش آمر یا ناهی بدون تکلم با فرد خاطی و تنها با رفتار خود به تغییر فضای حاکم و اصلاح طرف مقابل می پردازد.
مثلا فردی که عمل خلافی انجام داده یا حرف غیر مشروعی بیان کرده را:
با گوشه چشم نگاه میکند
یا سر تکان می دهد
یا بلند بلند سرفه می کند
یا صلوات می فرستد …
2-شیوه نامه یا پیام:
در این روش آمر یا ناهی جهت حفظ حرمت یا جلوگیری از نزاع لفظی و … تذکر خود را به صورت نامه یا پیام برای فرد خاطی ارسال می نماید. باید توجه داشت نوع خطاب آن بستگی به موضوع خطا و نسبت طرفین و … متفاوت می باشد. مثلا می تواند دارای محتوای نصیحت گونه، عاطفی، آمرانه و تهدید آمیز، استفهامی و … باشد.
3-شیوه تعظیم شعائر:
در بسیاری از مواقع با رونق جلسات دینی و مذهبی مثل نماز جماعت، جلسات روضه، عزاداری، مناجات و توسل، میل به معروفات و خوبی ها و اراده بر ترک منکرات افزایش می یابد. لذا برای حل برخی انحرافات، حتی در مراکز اقتصادی و اداری، آمر یا ناهی می تواند چنین مراسمی برگزار کند.
4- شیوه آسان سازی:
برخی از افرادی که “معروفی” را ترک می نمایند تصور می کنند که انجام آن بسیار سخت است و تنها عده ای خاص قادر به انجام آن هستند، یا فردی که “منکری” را انجام می دهد فکر می کند ترک آن بسیار دشوار است. لذا آمر یا ناهی برای اصلاح اوبایستی تصور ذهنی وی را از بین ببرد و مسئله را بسیار آسان جلوه دهد.
5-شیوه مجازی:
در این روش آمر یا ناهی در مقابل “فرد خاطی"، دوست یا همراه خود را به عنوان فرد خاطی مجازی مخاطب قرار داده و شروع به بحث و نصیحت او می کند به گونه ای که فرد خاطی بتواند سخنان آنها را بشنود و در مورد آن قضاوت کند و از آثار و برکات آن بهره مند شود. مثل اینکه فردی دوست خودش را در مقابل فردی که نماز نمی خواند مورد خطاب قرار دهد و او را نصیحت کند.
6-شیوه نمادین:
در این روش آمر یا ناهی با استفاده از نمادها و علائم معین شده و معنی دار به تغییر فضا و تنبیه و آگاهسازی افراد خاطی می پردازد. مثلا در جمعی که مشغول به بازی بوده یا در مهمانی دور هم نشسته و از نماز غافل می باشند، بایستد و اذن بگوید یا اینکه سجاده پهن نماید و مهرها را در مقابل دید ایشان قرار دهد.
7-شیوه هویت دهی:
برخی افراد که دست به اعمال نا مطلوب زده و خطا کار می باشند، به این خاطر است که درون خود احساس هویت نکرده و با انجام اعمال مختلف در صدد کسب هویت و بعضا ابراز آن به دیگران می باشند. لذا آمر و ناهی می تواند از راههای مختلف برای او یک هویت مطلوبی را مجسم نماید و او را در جهت اثبات آن هویت سوق دهد.
منبع:کانال مرکزتخصصی واجب فراموش شده